Tussentijd
De naam zegt het al. De makelaars van de tussentijd willen de tussentijd – die normaal niet meer is dan dat: wachttijd waarin niets gebeurt en alles stilligt – benutten, op zo’n manier dat een bouwput of braakliggend terrein een culturele en creatieve invulling krijgt.
Er blijkt nogal veel van te zijn, van tussentijd. Mede door de recessie liggen steeds meer bouwprojecten langdurig stil, al is het maar omdat veel van die projecten ook een lange termijn planning hebben, zoals de welbekende Utrechtse slogan “CU2030”. Een van de breinen achter de Makelaars, liep dan ook langs een van deze Utrechtse bouwputten en rekende uit hoe oud haar zoontje – nu 1,5 jaar – tegen die tijd zou zijn, en besloot dat het zonde was dat hij tot die tijd Utrecht voor een groot deel als bouwput zou moeten zien.
[Dromen over Tussentijd] Ook dit zou een prachtig Utrechts stadsstrand kunnen zijn.
Stilleven
En als je erop gaat letten valt het pas op: hoeveel er gebouwd wordt, maar ook hoeveel bouwterrein er maanden-, zo niet jarenlang stil ligt. Ook veel oude fabrieken en gebouwen waar het leven al lange tijd geleden uit vertrokken is, blijven vaak spookachtig en zonder bestemming achter. Met name de directe omwonenden kunnen daar last van hebben; daar waar hen een winkelcentrum was beloofd, heeft nog geen winkel zijn deuren geopend.
Noodzaak voor verandering
De noodzaak om hier iets aan te veranderen, heeft de Makelaars van de Tussentijd bij elkaar gebracht en de handen ineen doen slaan. Zij wilden allen Utrecht een beetje mooier maken, en ziedaar: zij besloten om zich te richten op het geven van tijdelijke bestemmingen aan bouwprojecten die voor een bepaalde tijd stilliggen. Dit doen zij in overleg met betrokken partijen, zoals woningbouwverenigingen en gemeente, maar met name ook door goed te luisteren naar de behoefte en initiatieven van de directe leefomgeving: de mensen die in de buurt van de bouwput wonen.
Tijdelijkheid als ruimte
Hun ultieme doel zoals ze het zelf omschrijven is om overbodig te zijn, wat in eerste instantie misschien gek klinkt voor een organisatie die net een half jaar echt actief is. Maar die overbodigheid zou betekenen dat het invullen van tijdelijkheid in bouwprojecten, automatisch deel van het systeem bij oa. gemeenten zou zijn. Op die manier zou er overal gebruik worden gemaakt van bouwprojecten die nog niet af zijn, door er een tijdelijke bestemming voor te vinden, of dat nu in de vorm van kunst, cultuur, horeca of een moestuin is. Tijdelijkheid is dus geen overbodige tijd, maar juist bruikbare ruimte om een stukje van de stad mooier te maken. En uiteindelijk is alles tijdelijk, dus waarom zouden we er in de tussentijd dan niet iets leuks mee doen?